فصل اول - كليات
ماده 1 - امور استخدامي كليه شركتهاي موضوع بند (ت) ماده 2 قانون استخدام كشوري كه تا اين تاريخ ايجاد شده يا بعدا ايجاد شوند مشمول اين مقررات خواهند بود مگر در موارد زير:
الف - سازمان مركزي تعاون روستايي ايران .
مقررات استخدامي سازمان مذكور با رعايت تبصره ماده 112 قانون استخدام كشوري به تصويب مراجع مقرر در اساسنامه مربوط خواهد رسيد.
ب - شركتهاي وابسته به وزارت جنگ .
وضع استخدامي كارمندان غير نظامي شركتهاي مذكور بنا به تشخيص وزارت جنگ حسب مورد تابع اين مقررات يا مقررات آيين نامه استخدام كارمندان غير نظامي در ارتش شاهنشاهي خواهد بود.
ج - بانكهاي دولتي كه داراي مقررات استخدامي خاص هستند. بانكهاي مذكور حداكثر ظرف شش ماه از تاريخ تصويب اين مقررات مكلفند مقررات استخدامي خاص خود را به تاييد سازمان امور اداري و استخدامي كشور و شوراي حقوق و دستمزد برسانند و در غير اين صورت سازمان امور اداري و استخدامي كشور راسا مقررات استخدامي آنها را تهيه مي كند و مقررات مذكور قابل اجرا خواهد بود.
تبصره - شركتهايي كه از طريق سرمايه گذاري مشترك شركتها و موسسات دولتي با شركتها و موسسات خصوصي يا خارجي اكثريت سهام آنها متعلق به دولت شده يا بشود به پيشنهاد مجامع عمومي مربوط و تاييد سازمان امور اداري و استخدامي كشور و تصويب هيات وزيران مشمول اين مقررات خواهند شد.
ماده 2 - مستخدميني كه براي تصدي يكي از مشاغل مستمر شركت و مدت نامحدود استخدام شده يا مي شوند مشمول اين مقررات خواهند بود.
مستخدميني كه براي تصدي مشاغل موقت و مدت معين به خدمت شركت درآيند به موجب قراردادهايي استخدام خواهند شد كه نمونه آن به تصويب مراجع صلاحيتدار مذكور در اساسنامه شركت برسد.
تبصره - مدير عامل يا رييس كل و اعضاي هيات هاي مديره يا شوراهاي قانوني و بازرسان قانوني شركت و يا افرادي كه با عناوين ديگري وظايف مربوط به آنان را انجام مي دهند و به طور موظف و تمام وقت در شركت انجام وظيفه مي نمايند در هر مورد كه قانوني براي تعيين تكليف آنان وجود نداشته باشد در دوره تصدي اين مشاغل مشمول اين مقررات خواهند بود.
ماده 3 - افرادي كه براي مشاغل كارگري استخدام شده يا بشوند تابع مقررات قانون كار خواهند بود. تعيين مشاغل كارگري به عهده شركت و تاييد سازمان امور اداري و استخدامي كشور مي باشد.
تبصره - مستخدميني كه به صورت كارگر استخدام و در مشاغل مستمر موضوع ماده 2 اشتغال دارند مشمول حكم اين ماده نخواهند بود.
ماده 4 - تشكيلات و مشاغل مستمر شركت و هر نوع تغييرات بعدي در تشكيلات و حذف يا ايجاد مشاغل مستمر حسب مورد به تصويب مجمع عمومي يا شورا مي رسد مگر آنكه در اساسنامه مربوط مرجع ديگري تعيين شده باشد.
ماده 5 - استخدام اتباع بيگانه و شرايط آن با رعايت قوانين مربوط خواهد بود.
فصل دوم - ورود به خدمت و آموزش و انتصابات
ماده 6 - داوطلبان استخدام براي تصدي مشاغل شركت بايد داراي شرايط زير باشند:
الف - داشتن حداقل 18 سال تمام سن .
ب - تابعيت ايران .
ج - انجام خدمت زير پرچم يا معافيت قانوني در صورت مشمول بودن .
د - نداشتن سابقه محكوميت جزايي موثر.
ه - عدم محكوميت به فساد عقيده و عدم معروفيت به فساد اخلاق و تجاهر به فسق و معتاد نبودن به استعمال مواد مخدر و مبتلا نبودن به امراض مسريه .
و - حداقل داشتن گواهينامه پايان تحصيلات ابتدايي .
ز - داشتن صحت مزاج و توانايي انجام كار.
ماده 7 - استخدام براي تصدي مشاغل مستمر از طريق امتحان يا مسابقه به عمل مي آيد.
ماده 8 - داوطلباني كه در مسابقه يا امتحان قبول شده اند يك دوره آزمايشي را طي خواهند كرد كه حداقل آن سه ماه و حداكثر از يك سال تجاوز نخواهد كرد.
حكم استخدام قطعي افرادي كه در دوره آزمايشي لياقت و كارداني و علاقه به كار از خود نشان بدهند در پايان دوره آزمايشي با پيشنهاد رييس واحد مربوط صادر خواهد شد و در اين صورت دوره آزمايشي جزو دوران خدمت آنان محسوب مي شود و افرادي كه ضمن دوره آزمايشي صالح براي ابقا در خدمت مورد نظر تشخيص داده نشوند به خدمت آزمايشي آنان خاتمه داده خواهد شد.
تبصره - به افرادي كه به خدمت آزمايشي آنان خاتمه داده مي شود حقوق و مزاياي مرخصي استحقاقي استفاده نشده پرداخت خواهد شد.
ماده 9 - شركت با توجه به احتياجات خود و طبق خط مشي مصوب مجمع عمومي يا شورا برنامه هاي آموزشي و يا كارآموزي لازم را تنظيم و به مورد اجرا خواهد گذاشت .
ماده 10 - شركت موظف است در فواصل معين شايستگي و استعداد مستخدمين خود را مورد بررسي قرار داده و نتيجه را در پرونده استخدامي مستخدم منعكس سازد. اين سنجش به نحوي صورت خواهد گرفت كه موجب ارشاد و معرف استحقاق مستخدم براي ارتقا گروه يا تغيير شغل و يا لزوم گذرانيدن دوره كارآموزي جديد باشد.
فصل سوم - حقوق و مزايا